Dźdobry. W pierwszym poście opiszę pokrótce jak rozpoznać najważniejsze gatunki muzyki, do których tańczymy w parach na imprezach kizombowych. Wymienię je w kolejności od najstarszego oraz pominę najnowsze wynalazki w rodzaju urban kiz (o tym też będzie, ale kiedy indziej).
Semba
Cechy charakterystyczne:
- gęsty rytm grany na dużej ilości różnych instrumentów perkusyjnych,
- kick (ten duży bęben na „raz”) nie jest tak wyeksponowany,
- wyraźna gitara rytmiczna (a ten rytm jest często dość skomplikowany),
- instrument zwany dikanza (taka pocierana rura),
- akcent mniej lub bardziej na „i”, nie na „raz”, KMWTW :),
- w tekście duża ilość słów w kimbundu (czasem cały tekst jest po ichniemu),
- tempo średnie (takie jak kizomba) lub szybkie (semba show lub karnawałowa) lub wolne (tzw. semba cadenciado).
Przykłady:
- Paulo Flores – Boda
- Kyaku Kyadaff – Tanta Nkento
- Semba Muxima – Wajiza (semba karnawałowa)
- Yuri Da Cunha – Tempo (semba cadenciado)
Kizomba
Cechy charakterystyczne:
- wyraźny kick i rytm karaibskiego zouka,
- mniej stricte afrykańskich perkusjonaliów, mniej gęste bębnienie, więcej keyboardów,
- piosenkowa forma (zwrotka – refren – zwrotka – refren – cośtam),
- akcent na „raz”,
- tempo średnie lub wolne,
- romantyczny feeling 🙂
Przykłady:
Ghetto zouk
Cechy charakterystyczne:
- mocny, wyraźny rytm zouka z komputera,
- ogólnie większość dźwięków nie grana tylko generowana z komputera,
- sporo elementów z R’n’B, hiphopu, soulu itp., silna inspiracja muzyką europejską i amerykańską,
- tempo wolne,
- często brany za kizombę (dawno temu instruktorzy puszczali to kursantom jako „kizombę”, ponieważ z racji europejskich naleciałości była to bardziej akceptowana przez nich muzyka).
Przykłady:
- C4 Pedro – Vamos Ficar Por Aqui
- Nelson Freitas – Break of dawn ft. Richie Campbell
- Master Jake – Não Quero Mais
Tarraxinha
Cechy charakterystyczne:
- tłusty bicik będący zwykle bardzo spowolnionym rytmem kuduro lub afrohouse, tarraxinha nie wywodzi się z zouka tylko właśnie z kuduro (idealny przykład: kuduro i to samo, ale tarraxinha),
- muzyka 100% z komputera,
- feeling raczej niegrzeczny, sexy, gangsta, mamo nie patrz,
- nie da się do tego tańczyć passady (czyli normalnej, chodzonej kizomby).
Przykłady:
- DotoradO’PrO’ – Me Dá Só Do Quadradinho
- Dj Paparazzi – Xuinga
- Lourr Texas – Fico Mole (zdarza się i z wokalem)
Oczywiście jest sporo kawałków, które są „gdzieś pomiędzy”, niemniej są to raczej mieszanki „sąsiadujących” gatunków: semba-kizomba, kizomba-ghettozouk, ghettozouk-tarraxinha. Jak ktoś znajdzie mieszankę semby i tarraxinhi to proszę mi przesłać 🙂 No i jest jeszcze sporo innych gatunków (cola-zouki, kompy itp.), o nich będzie w kolejnych postach.
Pozdr.
Świetny artykuł, przeczytałam uważnie. Podoba mi się, że zamieściłeś przykładowe utwory, szczególnie pokazanie różnic pomiędzy np. kompą, a tarraxą. Poza tym fajnie, że rozwijasz temat, bo nie wiedziałam, że semba ma różne odmiany. Czekam z niecierpliwością na dalsze artykuły 🙂 Czy tu się da włączyć jakieś powiadomienie, ze są nowe artykuły? 😀 Albo czy mogę prosić o informację na maila? 😀 Pozdrawiam!
Marta, jak chcesz powiadomienia to zainteresuj się czytnikiem RSS.
Świetny przekaż wiedz o historii i transformacji angolskich rytmów choć nie tylko angolskich. Matematyczne mówiąc im więcej wiedzy tym wprost proporcjo Al ie do czerpania emocji z ta;ca.